Bonsoir piepeltjes....
Vandaag was een heerlijke dag. Veel zon en helderblauwe luchten,en we beginnen een beetje te wennen aan het vakantie vieren. Klinkt wel raar maar zo is het toch echt. De eerste dagen zijn we nog steeds een beetje in de "haastje repje"stand.Vandaag had ik voor het eerst zoiets van...eh...laat maar waaien.Zo van,de tafel staat nog vol met ontbijtspullen...(om 14u 'smiddags!),nou en? Als ik niks doe staan ze er om 15u ook nog,lekker makkelijk als je trek krijgt in een versnaperingetje,je hoeft alleen maar aan te schuiven!
Eigenlijk hebben we de hele dag zo'n beetje in en rond het zwembad gehangen,wat een feest.En tot overmaat van ramp bedacht Rob dat we wel uit eten konden. Wat een leven hebben wij....dus tegen 19u trok de hele familie gedouched en gekamd richting Isle sur la Sorgue om daar iets leuks uit te zoeken. Kanonnen...zoveel restaurantjes dat je niet kan kiezen en de meeste ook nog lekker met terras aan het water. Het werd Bellevue,omdat dat er leuk uitzag en het eten was ook nog heerlijk,met als klap op de vuurpijl een ober die engels probeerde te praten.Kom daar maar eens om in Parijs! Daar laten ze je stuntelen in je beste schoolfrans en draaien ze je ook nog eens lachend een poot uit.
Na het eten nog even een wandelingetje maar dat was van korte duur want moeders moest een plasje,ja ben ook geen 30 meer en dan gaat het bergafwaarts met de bekkenbodemspieren....en dus togen wij moe,gevuld en voldaan weer naar ons vakantiehuisje. Omdat het gewoon bloedgeslagen heet was dachten wij;"kom,we leggen nog even een kaartje met de kids",helemaal gezellig maar zodra we hier buiten zitten en het licht gaat aan denken alle denkbeeldige beestjes met vleugels die je maar kan verzinnen en hier in dit rare land ook nog bestaan.....'wat zit daar nou voor een gezellige vlek,laten wij daar eens even in gaan prikken cq in de broekspijp klimmen',en die vlek,dat ben ik dus.
Nou doen muggen me weinig meer,een bult meer of minder,who cares. En die wespen met dat grote hangende lijf sla ik met een tennisracket gelijk naar de eeuwige jachtvelden. Maar we hebben hier toch ook beestjes die ik in onze lage landen tot op heden echt nog niet ben tegen gekomen..... Groene grasslangetjes bijv,erg snel dat wel. Of een rups op de bodem van het zwembad,niet zo'n lullig rupsje zoals ze bij ons wel eens in de bloemkool zitten,maar gewoon een turborups van het type Febokroket,ik zweer het, ik kon z'n tandjes tellen!
Maar wat ik vanavond zag tijdens het kaarten spande de kroon; een schorpioen! Tim zei nog;mamma wat is dat voor een raar beest achter je..... Mij wel eens de sprint zien lopen in 2 seconden?(Nelli Cooman eat your heart out) Teeeeeering wat ben ik geschrokken. Onze franse gastvrouw heeft me verzekerd dat 'ie niet 'dangereux' was,maar amme hoela,denk je dat ik dat geloof? Zij liep heel dreigend met dat venijnige staartje omhoog gestoken richting mij,en ik verdenk haar(want zo venijnig kan alleen een vrouw zijn) er ook nog van dat ze dat scherpe puntje speciaal voor de gelegenheid had bij geslepen,het glom helemaal!
Daarom zal ik ook nooit emigreren uit ons koude kikkerlandje,ja misschien naar een land waar in de winter ook lekker al het ongedierte dood vriest. Ik word echt temmes van al die rare insecten,heb er nachtmerries van en droom dan dat ik in een lift sta en dat de deur open gaat en de hele lift zich vult met krioelende torretjes en word dan wakker omdat ik dan aan het roepen en gillen ben en ondertussen al die beestjes weg mep......en dan tot de ontdekking kom dat ik Rob een paar oplawaaien aan het verkopen ben....zie je het voor je?
Maar goed,ik heb me ervan verzekerd dat alle horren hier in huis dicht zijn en heb ook nog nergens in huis iets rond zien kruipen,dus kan ik veilig en wel mijn bedje in rollen en hopen dat ik niet droom van schorpioenen zo groot als arnold schwarzenegger met ook nog dat accent. Ach,ik zal daar altijd wel een fobie van blijven houden,misschien is daar ook wel een therapie voor. Durf ik te wedden dat ze bij mij die angst niet weg krijgen,ook niet met hypnose....en dat zo'n therapeut na ontelbare sessies dan tegen me zegt;mevrouw,u bent niet te helpen,u zal altijd bang blijven,dat is de aard van het BEESTJE!
bonne nuit en tot de volgende keer
Luusje
Vandaag was een heerlijke dag. Veel zon en helderblauwe luchten,en we beginnen een beetje te wennen aan het vakantie vieren. Klinkt wel raar maar zo is het toch echt. De eerste dagen zijn we nog steeds een beetje in de "haastje repje"stand.Vandaag had ik voor het eerst zoiets van...eh...laat maar waaien.Zo van,de tafel staat nog vol met ontbijtspullen...(om 14u 'smiddags!),nou en? Als ik niks doe staan ze er om 15u ook nog,lekker makkelijk als je trek krijgt in een versnaperingetje,je hoeft alleen maar aan te schuiven!
Eigenlijk hebben we de hele dag zo'n beetje in en rond het zwembad gehangen,wat een feest.En tot overmaat van ramp bedacht Rob dat we wel uit eten konden. Wat een leven hebben wij....dus tegen 19u trok de hele familie gedouched en gekamd richting Isle sur la Sorgue om daar iets leuks uit te zoeken. Kanonnen...zoveel restaurantjes dat je niet kan kiezen en de meeste ook nog lekker met terras aan het water. Het werd Bellevue,omdat dat er leuk uitzag en het eten was ook nog heerlijk,met als klap op de vuurpijl een ober die engels probeerde te praten.Kom daar maar eens om in Parijs! Daar laten ze je stuntelen in je beste schoolfrans en draaien ze je ook nog eens lachend een poot uit.
Na het eten nog even een wandelingetje maar dat was van korte duur want moeders moest een plasje,ja ben ook geen 30 meer en dan gaat het bergafwaarts met de bekkenbodemspieren....en dus togen wij moe,gevuld en voldaan weer naar ons vakantiehuisje. Omdat het gewoon bloedgeslagen heet was dachten wij;"kom,we leggen nog even een kaartje met de kids",helemaal gezellig maar zodra we hier buiten zitten en het licht gaat aan denken alle denkbeeldige beestjes met vleugels die je maar kan verzinnen en hier in dit rare land ook nog bestaan.....'wat zit daar nou voor een gezellige vlek,laten wij daar eens even in gaan prikken cq in de broekspijp klimmen',en die vlek,dat ben ik dus.
Nou doen muggen me weinig meer,een bult meer of minder,who cares. En die wespen met dat grote hangende lijf sla ik met een tennisracket gelijk naar de eeuwige jachtvelden. Maar we hebben hier toch ook beestjes die ik in onze lage landen tot op heden echt nog niet ben tegen gekomen..... Groene grasslangetjes bijv,erg snel dat wel. Of een rups op de bodem van het zwembad,niet zo'n lullig rupsje zoals ze bij ons wel eens in de bloemkool zitten,maar gewoon een turborups van het type Febokroket,ik zweer het, ik kon z'n tandjes tellen!
Maar wat ik vanavond zag tijdens het kaarten spande de kroon; een schorpioen! Tim zei nog;mamma wat is dat voor een raar beest achter je..... Mij wel eens de sprint zien lopen in 2 seconden?(Nelli Cooman eat your heart out) Teeeeeering wat ben ik geschrokken. Onze franse gastvrouw heeft me verzekerd dat 'ie niet 'dangereux' was,maar amme hoela,denk je dat ik dat geloof? Zij liep heel dreigend met dat venijnige staartje omhoog gestoken richting mij,en ik verdenk haar(want zo venijnig kan alleen een vrouw zijn) er ook nog van dat ze dat scherpe puntje speciaal voor de gelegenheid had bij geslepen,het glom helemaal!
Daarom zal ik ook nooit emigreren uit ons koude kikkerlandje,ja misschien naar een land waar in de winter ook lekker al het ongedierte dood vriest. Ik word echt temmes van al die rare insecten,heb er nachtmerries van en droom dan dat ik in een lift sta en dat de deur open gaat en de hele lift zich vult met krioelende torretjes en word dan wakker omdat ik dan aan het roepen en gillen ben en ondertussen al die beestjes weg mep......en dan tot de ontdekking kom dat ik Rob een paar oplawaaien aan het verkopen ben....zie je het voor je?
Maar goed,ik heb me ervan verzekerd dat alle horren hier in huis dicht zijn en heb ook nog nergens in huis iets rond zien kruipen,dus kan ik veilig en wel mijn bedje in rollen en hopen dat ik niet droom van schorpioenen zo groot als arnold schwarzenegger met ook nog dat accent. Ach,ik zal daar altijd wel een fobie van blijven houden,misschien is daar ook wel een therapie voor. Durf ik te wedden dat ze bij mij die angst niet weg krijgen,ook niet met hypnose....en dat zo'n therapeut na ontelbare sessies dan tegen me zegt;mevrouw,u bent niet te helpen,u zal altijd bang blijven,dat is de aard van het BEESTJE!
bonne nuit en tot de volgende keer
Luusje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten